အခန္း(၃၇၅)
ဘယ္သူက ပိုၿပီး ရက္စက္လဲ။
ေမွာင္ခိုေဈးသို႔ မည္သူ႕အား ေစလႊတ္ရန္ ဆုံးျဖတ္ရမည္မွာ ေခါင္းကိုက္စရာ ျဖစ္ေလသည္။ ေမွာင္ခိုေဈးရွိ ဆိုင္ရွင္ Lin ႏွင့္ လက္ေအာက္ငယ္သားမ်ားမွာ သူ႕တြင္ စပါး အမွန္တကယ္ မည္မွ် ရွိေနေၾကာင္း မသိထားၾကေပ။ ထိုသူမ်ားမွာ သူက အထက္အရာရွိမွန္း ခန့္မွန္းထားနိုင္ေသာ္လည္း တိက်ေသာ သက္ေသ တစ္ခုတစ္ေလပင္ မရွိေခ်။ သူက စာမ်ားႏွင့္ ေငြမ်ားအတြက္ လွ်ို႔ဝွက္ပို႔ေဆာင္ေပးသူအားသာ သတိျပဳၾကၿပီး သူ၏ အိမ္ေတာ္မွ တစ္ေယာက္ကိုမွ သတိမျပဳမိေပ။ သူက ေစလႊတ္ရမည့္သူမွာ ေတာ္ဝင္ဦးေလးအိမ္ေတာ္မွ စပါးသိုေလွာင္မႈအား ေစ့စပ္စြာ နားလည္ထားကာ သူ၏ ေနရာတြင္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ေပးနိုင္သူ ျဖစ္ရမည္။ ေနာက္ထပ္စာမ်ားမွာ သူ႕ထံသို႔ အခ်ိန္မွီ ေရာက္မလာနိုင္ေပ။
ယေန႕ညမွာ ေနာက္ဆုံး သတ္မွတ္ခ်က္ ျဖစ္သည္။ သူက ေငြသားမ်ားအား ယေန႕ ေနာက္ဆုံးထား၍ လိုအပ္သည္။ ယမန့္ေန႕က အေကာက္ခြန္ဝန္ႀကီးဌာနမွာ လူလႊတ္ကာ သူ႕အား ထပ္မံ၍ ေလာေဆာ္ေနခဲ့သည္။ ထိုစဥ္ သူ၏ အတိုးႀကီး ေခ်းေငြမွ အတိုးမွာလည္း အေတာ္ေလး တက္လာေနသည္။ ေတာ္ဝင္ဦးေလးမွာ ဦးေႏွာက္ပ်က္မတတ္ စဥ္းစားၿပီးေနာက္ ေကာင္းမြန္ေသာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုအား ခ်မွတ္လိုက္သည္။
ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ေမွာင္ခိုေဈးတြင္ Chu Xifeng မွာ ဒုတိယေန႕ည အေရာင္းပြဲမွ ပိုးေဘာလုံးအား ေအာင္ျမင္စြာ လုယူလာနိုင္သည္။ မနက္တြင္ Wu Shu ၏ ဆန္ဆိုင္တြင္ တတိယအေရာင္းပြဲအတြက္ ေနာက္ထပ္ စပါး ၁၀,၀၀၀ ဒန္ သယ္ထုတ္ေနရင္း အလုပ္မ်ားေနသည္။ ၎မွာ ေနာက္ဆုံး အခြင့္အေရး ျဖစ္သျဖင့္ မည္သူမွ လက္မလြတ္ခ်င္ၾကေပ။ ဆိုင္အျပင္ရွိ လူအုပ္မွာ ပထမႏွစ္ရက္ထက္ အေရအတြက္ပို၍ မ်ားျပားကာ ယခင္က မ်က္ႏွာျပလာျခင္း မရွိေသာ ကုန္သည္မ်ားပင္ ပါဝင္ေနသည္။ ေမွာင္ခိုေဈးရွိ လူတိုင္းမွာ အေရာင္းပြဲတြင္ အာ႐ုံေရာက္ေနစဥ္ Lin မ်ိဳးႏြယ္ ဆိုင္မွာ ေမွာင္ခို ေဈးကြက္သမိုင္းတြင္ အႀကီးမားဆုံး စပါး ေရာင္းခ်မႈအား ျပင္ဆင္ေနမွန္း မည္သူမွ မသိေပ။
