အခန္း(၃၂၀)
ေကာင္းမြန္ေသာ မားမားက သူမရဲ႕ ျပစ္မႈကို ေကာင္းမႈနဲ႕ ျပန္ေပးဆပ္ပါမယ္။
Han Yunxi မွာ တတ္နိုင္သမွ် ျပင္းထန္စြာ ေခ်ာင္းဆိုးလိုက္ေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္ေပ။ Long Feiye မွာ အလြန္ စိုးရိမ္ေနၿပီး သူမ၏ ေက်ာျပင္အား ဆက္တိုက္ပုတ္ေပးေနေသာ္လည္း အစစ္အမွန္ အားသုံးရမည္အား ေၾကာက္႐ြံ႕ေနသည္။ သူက Zhaoမားမား၏ သတိေပးမႈအား ၾကားလွ်င္ သူမေရွ႕သို႔ ေ႐ြ႕လိုက္ၿပီး လက္ျဖင့္ ညင္သာစြာ ဖိဆြဲလိုက္သည္။ တစ္ႀကိမ္ၿပီး တစ္ႀကိမ္ သူ၏ လက္ေခ်ာင္းထိပ္မ်ားျဖင့္ ထပ္တလဲလဲ ေ႐ြ႕လ်ားေနၿပီး Han Yunxi မွာ ႐ုတ္တရက္ သူမရင္ဘတ္မွတစ္ဆင့္ တစ္ကိုယ္လုံးသို႔ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္မ်ား ျဖတ္စီးသြားသကဲ့သို႔ ခံစားလိုက္သည္။ သူမက ထုံက်င္သြား သကဲ့သို႔ပင္။ သူမက ေအးစက္စြာ အသက္ရႉလိုက္ၿပီးေနာက္ သူမ၏ အသက္ရႉလမ္းေၾကာင္းမွာ ရွင္းလင္းသြားေတာ့သည္။
သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားမွာ မ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္း ျဖစ္လာသည္အထိ ဖိကပ္ထားကာ တစ္ကိုယ္လုံးမွာ ေတာင့္တင္းေနသည္။ သူမက ထပ္မံ၍ ေခ်ာင္းမဆိုးဝံ့ေတာ့ပဲ နီရဲေသာ မ်က္ႏွာမွာ နီျမန္းသထက္ နီလာကာ မီးေတာက္ေတာ့မတတ္ ပူေလာင္လာသည္။ သူမက Long Feiye ၏ လက္အား ဖယ္ရွားခ်င္ေနေသာ္လည္း သူမခႏၶာကိုယ္မွာ ေနရာတြင္ ေအးခဲေနသည္။ Long Feiye မွာ သူက ဘာလုပ္ေနသည္ဆိုျခင္းအား ျမင္နိုင္အတြက္ အလြန္စိုးရိမ္ေနၿပီး Han Yunxi မွာ ေတာင့္တင္းလာအထိ သူ၏ လက္ေခ်ာင္းမ်ားအား အေပၚေအာက္ ေ႐ြ႕လ်ားေနသည္။ ထိုအခ်ိန္မွသာ Long Feiye မွာ တစ္စုံတစ္ရာမွ လြဲေခ်ာ္ေနေၾကာင္း သတိျပဳမိသြားၿပီး သူမက ဘာျဖစ္ေနလဲဟု စဥ္းစားကာ ရပ္တန့္သြားသည္။
“Han Yunxi ဘာမွားလို႔လဲ။" သူက အလ်င္စလို ေမးလိုက္သည္။ သူ၏ မ်က္ခုံးမ်ားမွာလည္း မည္သည့္အခါမွ ျပန္လည္ေခ်ာေမြ႕လာေတာ့မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔ တင္းက်ပ္စြာ တြန့္က်ိဳးေနသည္။
“ကြၽန္မ… ကြၽန္မ…” Han Yunxi ၏ နား႐ြက္မ်ားမွာ ပူေလာင္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ “ကြၽန္မ… အခု အဆင္ေျပပါၿပီ။"
သူမက အျခား ဘာေျပာနိုင္ဦးမည္လဲ။ သူ၏ လက္မွာ သူမ၏ ရင္ဘတ္အား ထိကပ္ထားဆဲျဖစ္သည္။ ထိုပါးနပ္လြန္းေသာ Zhaoမားမားမွာ အရာအားလုံးအား ျမင္လိုက္သည္လား သူမက မရွင္းလင္းေသာ္လည္း တစ္ဖက္တြင္ ရပ္ေနသည့္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးမွာမူ အၿပဳံးမဟုတ္ေသာ အၿပဳံးျဖင့္ မတ္တပ္ရပ္ေနသည္။
