အခန္း(၃၃၄)
အိမ္ကိစၥေတြ မင္းဆုံးျဖတ္။
Long Feiye မွာ အိမ္ေတာ္တြင္ ေန႕လည္၌ရွိေနသည္မွာ ရွားပါးလွသည္။ Han Yunxi မွာ သူက ခန္းမထဲသို႔ ဝင္လာသည္အား ေတြ႕လိုက္ရသည္။ Mu Qingwu မွာ စိတ္လႈပ္ရွားတုန္လႈပ္ေနကာ ယေန႕တြင္ ခ်င္ဝမ္ႏွင့္ ေတြ႕ရလိမ့္မည္ ဟု မထင္မွတ္ထားေပ။ သူက Han Yunxi အား အကူအညီေတာင္းမိျခင္းအား ေနာင္တရေနေသာ္လည္း မတတ္သာပဲ ေပ်ာ္မိျပန္သည္။ အရွင့္သားခ်င္ဝမ္မွာ အေသအခ်ာပင္ အခ်ိန္ေကာင္း၌ ေပၚလာသည္။
Mu Qingwu မွာ လ်င္ျမန္စြာပင္ ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္လိုက္ၿပီး အရိုအေသေပးလိုက္သည္။ “ဒီတပ္သားက အရွင့္သားခ်င္ဝမ္ကို ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။
Long Feiye မွာ သူ႕အား ၾကည့္လိုက္ၿပီး “ထ..”
Long Feiye မွာ အၿမဲတေစ ေအးစက္ေနေသာ္လည္း ယေန႕တြင္ တစ္စုံတစ္ခုမွာ မူမမွန္ဟု ခံစားမိေနသည္။ သူက စိတ္အေျခအေန ဆိုး႐ြားေနဟန္ ရွိေနသည္။ Han Yunxi မွာ Mu Qingwu အား မည္ကဲ့သို႔ ကူညီရမည္လဲဟု စဥ္းစားေနစဥ္ Long Feiye မွာ ထိုင္လိုက္ကာ ေအးစက္စြာ ေျပာလိုက္သည္။ “မင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကိစၥ ရွိေသးလား။"
ထိုစကားမ်ားေၾကာင့္ Mu Qingwu ႏွင့္ Han Yunxi တို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးမွာ အေနခက္သြားေတာ့သည္။ Long Feiye မွာ ထိုင္ၿပီးသည္ႏွင့္ ေမးခြန္းထုတ္လိုက္သည္ --- သူက ရွင္းရွင္းလင္းလင္းပင္ ဧည့္သည္အား ထြက္သြားရန္ အမိန့္ေပးေနျခင္းပင္။ သူ၏ ထက္ျမက္မႈျဖင့္ဆိုလွ်င္ Mu Qingwu မွ လာေရာက္ရသည့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္အား အလြယ္တကူ နားလည္နိုင္သည္။ သူ၏ လက္ရွိ အျပဳအမူမွာ ကူညီေပးရန္ ပြင့္လင္းစြာ ျငင္းပယ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ Han Yunxi မွာ စကားထပ္မေျပာနိုင္ေတာ့ေပ။ Mu Qingwu မွာလည္း အ႐ူးတစ္ေယာက္ မဟုတ္ေပ။ အကယ္၍ ခ်င္ဝမ္မွာ ခ်င္ဝမ္ေဖး ေရွ႕တြင္ပင္ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ သူ႕အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မရွိေတာ့ေပ။
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္ေနေသာ္လည္း Mu Qingwu မွာ မ်က္ႏွာတြင္ ၿပဳံးထားဆဲျဖစ္သည္။ “အရွင့္သားခ်င္ဝမ္.. ေလးစားရတဲ့ဝမ္ေဖး ဒီတပ္သားကို ခြင့္ျပဳပါဦး။”
သို႔ေသာ္ Han Yunxi မွာ ႐ုတ္တရက္ ေျပာလိုက္သည္။ “ေနဦး။"
Long Feiye မွာ လက္ဖက္ရည္ေသာက္လိုက္ၿပီး Han Yunxi အား စကားမဆိုပဲ ၾကည့္လိုက္သည္။
