အခန္း(၂၆၃)
ညသန္းေခါင္၊ ဘယ္သူေရာက္လာလဲ။
ရွဥ့္ေလးမွာ Han Yunxi ၏ မ်က္လုံးမ်ားမွာ အၿပဳံးေလးအျဖစ္သို႔ ေကြးသြားလွ်င္ စိတ္သက္သာရသြားၿပီး အသက္ရႉထုတ္လိုက္သည္။ သခင္အသစ္က ၿပဳံးေနတယ္ဆိုေတာ့ သူမက သူ႕ကို ခြင့္လႊတ္လိုက္တာပဲ ျဖစ္ရမယ္။ သူကလည္း ေရွ႕သြားႏွစ္ေခ်ာင္းအား ထုတ္ေဖာ္ကာ ၿပဳံးလိုက္သည္။ Han Yunxi မွာ သူ၏ သြားမ်ားအား ၾကည့္ရင္း အဆိပ္သားရဲ၏ သြားမွာ လူတစ္ေယာက္အား ေသသည္အထိ အဆိပ္သင့္ေစနိုင္ေသာ္လည္း ေသြးမွာ အဘယ္ေၾကာင့္ အဆိပ္မ်ားစြာအား ကုသနိုင္သလဲဟု စဥ္းစားမိသည္။ ဘယ္လို ကြဲလြဲမႈေတြ ရွိေနတာလဲ။ သူ႕ရဲ႕ ေသြးက အဆိပ္ကို ကုသေပးနိုင္ရင္ ေသြးက အဆိပ္သင့္ မေနသင့္ဘူးမလား။ ဒီအေသးေလးက အဆိပ္ေႁမြေဟာက္ေတြလိုပဲ အဆိပ္ဂလင္းက သြားေအာက္မွာ ဖုန္းကြယ္ထားတာလား။ အဲ့ဒီလိုနဲ႕ ကိုက္ခဲလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အဆိပ္ထုတ္ေပးတာလား။ သူ႕ရဲ႕ အဆိပ္ရည္က ဘယ္လိုအဆိပ္အေတာက္ေတြကေန ျဖစ္လာတာလဲ။
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ၎မွာ သူမ၏ အဆိပ္ေျဖစနစ္တြင္ မွတ္တမ္းတင္ထားျခင္း မရွိေသာေၾကာင့္ သူမက ၎၏ တည္ရွိမႈအား မခံစားနိုင္ေပ။ ဤကဲ့သို႔ ထူးျခားသည့္ တိရိစာၦန္မ်ိဳးမွာ ေခတ္သစ္သမိုင္းတြင္ပင္ မရွိခဲ့ေပ။ အင္း.. သူမက သူရဲ႕ အဆိပ္ကို သုေတသနလုပ္နိုင္ေအာင္ နည္းလမ္းရွာရမယ္။ သို႔တိုင္ ယခုအခ်ိန္တြင္ ထိုေႏြးေထြးကာ အသက္ကယ္နိုင္မယ့္ သူ႕ရဲ႕ေသြးကို ရဖို႔က အေရးႀကီးတယ္။ Han Yunxi မွာ ၿပဳံး႐ႊင္ေနၿပီး ပုလင္းေလးတစ္လုံး ထုတ္လိုက္သည္။
ဟင္… ေဆးရည္ သိုေလွာင္တဲ့ ပုလင္းပဲ။ သူ႕ရဲ႕ သခင္အသစ္က စားေကာင္းတာ တစ္ခုခုမ်ား ေပးမလို႔လား။
ရွဥ့္ေလးမွာ ႏွာေခါင္းတရႈံ႕ရႈံ႕လုပ္ကာ တိုးကပ္လာေသာ္လည္း အဆိပ္၏ အေငြ႕အသက္အား အနည္းငယ္ပင္ မရေခ်။ သူက Han Yunxi ၏ ေရွ႕တြင္ ရပ္လိုက္ၿပီး သူမအား ဝိုင္းစက္ကာ သိခ်င္စိတ္ ျပင္းျပေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ေနသည္။ Han Yunxi မွာ အျခားလက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဓါးေလးအား ထုတ္ယူလိုက္ၿပီး ၎မွာ တစ္ဖက္၏ အျမင္အာ႐ုံအား စူးရွသြားသည္အထိ ခြၽန္ျမေနသည္။ ရွဥ့္ေလးမွာ တုန္ရင္သြားကာ ေၾကာက္လန့္တၾကား ခုန္ခ်လိဳက္သည္။
