အခန္း(၂၆၉)
ႏွစ္ဖက္ခ်ိန္ညွိျခင္း။ ေျပာရန္ သို႔မဟုတ္ မေျပာရန္။
Han Yunxi က သူ႕ကို ကုေပးခဲ့တယ္။
Duanmu Yao ၏ ေအာ္သံမွာ လူအုပ္အား တိတ္ဆိတ္သြားေစသည္။ ပထမတြင္ လူအုပ္မွာ အံ့အားသင့္သြားၿပီးေနာက္ ရယ္ေမာသံမ်ား ထြက္ေပၚလာသည္။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ ႏွာေခါင္းရႈံ႕မႈမ်ားႏွင့္ ကဲ့ရဲ႕ရႈတ္ခ်မႈမ်ားမွာ Duanmu Yao ၏ လမ္းသို႔ ေရာက္လာေတာ့သည္။ အျခားသူတစ္ေယာက္၏ ကိစၥအား ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္အလုပ္ရႈပ္ေစသည့္ အမ်ိဳးသမီးအား မည္သူက သေဘာက်မည္နည္း။ သူမက Han Yunxi ႏွင့္ အျငင္းအခုန္ျပဳလုပ္လာစဥ္ကပင္ လူမ်ားစြာမွာ သူမအား ႏွစ္ၿမိဳ႕ျခင္း မရွိေတာ့ေခ်။ ယခုအခ်ိန္တြင္ ထိုသူအမ်ားစုမွာ သူမ၏ ကံဆိုးမႈအား အခြင့္ေကာင္းယူကာ သူမအား ေရတြင္းထဲသို႔ ေက်ာက္တုံးမ်ားျဖင့္ ပစ္ေပါက္ၾကေပေတာ့မည္။
“ခ်င္ဝမ္ေဖးက… လွလွပပကို လုပ္ေဆာင္လိုက္နိုင္တာပဲ။"
“ဟီးဟီးဟီး မင္းက သူမ်ားရဲ႕ ကိစၥကို ဝင္ရႈပ္ရင္ ဒီလိုပဲ ျဖစ္ရမွာပဲ။"
“အိုက္ယား… အခုေလးတင္ပဲ သူမ (Han Yunxi) က အဆိပ္ကို ကုနိုင္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ မင္းသမီး တြမ္မုက ေျပာခဲ့တာမလား။"
“ဟားဟားဟား မင္းသမီး တြမ္မု မင္းဘာေျပာလိုက္တာလဲ။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေျပာပါဦး။ က်ဳပ္တို႔က မၾကားရဘူး။"
Duanmu Yao မွာ ေသသည္အထိ ငိုခ်င္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ သူမက ပထမဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ အလြန္အမင္း ကူကယ္ရာမဲ့ေနျခင္းအား ခံစားရျခင္းျဖစ္သည္။ သူမက ဝန္မခံခ်င္ေသာ္လည္း အမွန္တကယ္ပင္ Han Yunxi အား အထင္ေသးထားမိခဲ့သည္။ သူမက အျခားအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္အား မ်က္လုံးထဲတြင္ထည့္ရန္ အလြန္အမင္း ေမာက္မာေထာင္လႊားေနခဲ့သည္။ ဤတစ္ႀကိမ္တြင္ အမွန္ပင္ သူမက သံတုံးႏွင့္ တိုက္မိသြားျခင္းျဖစ္သည္။ သူမက ေနာင္တရရန္ အခ်ိန္ေႏွာင္းသြားၿပီ ျဖစ္သကဲ့သို႔ အစကတည္းက Han Yunxi အား ရန္မစခဲ့သင့္ေပ။ လူအုပ္အား ၾကည့္ရႈရန္ ထိတ္လန့္ေနၿပီး သူမက Long Feiye အား ခိုးၾကည့္လိုက္လွ်င္ သူကလည္း ၿပဳံးေနသည္အား ေတြ႕ျမင္လိုက္ရေတာ့သည္။
