အခန္း(၂၈၃)
သူ႕အား ပြင့္လင္းစြာ ေမးျမန္းျခင္း။
သူတို႔က သစ္သားတံခါးအား ျဖတ္ကာ ေျခခ်လိဳက္သည္ႏွင့္ ေနာက္ထပ္ လွ်ို႔ဝွက္လမ္းေၾကာင္းအား ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ၎မွာ ေက်ာက္တုံးျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားျခင္း မရွိပဲ ေတာင္ထဲမွ သဘာဝအတိုင္း ျဖစ္ေပၚေနဟန္တူသည္။ ထူးဆန္းသည့္ကိစၥရပ္မွာ သူတို႔က အထဲသို႔ ေျခခ်လိဳက္သည္ႏွင့္ စူးရွေသာအနံ႕မ်ားအား ရႉရွိုက္ရေတာ့သည္။ ၎မွာ အလြန္အမင္း တိုက္စားမႈျပင္းထန္ေသာ ပစၥည္းတစ္မ်ိဳးမွ လာေၾကာင္း မည္သူမဆို ေျပာနိုင္သည္။
"ဒါက လမ္းမွန္ပဲ။" Long Feiye မွာ အျခားလမ္းေၾကာင္းတစ္ခုမွ ညလင္းပုလဲအားယူကာ သူတို႔၏ လမ္းေၾကာင္းအား လင္းေစသည္။ အထဲႏွင့္ အျပင္ၾကားရွိ ေလထဲမွ အနံ႕၏ သိပ္သည္းဆအား ခံစားၾကည့္နိုင္သည္။ Han Yunxi မွာ သူမ၏ အဆိပ္ေျဖစနစ္အား အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာကပင္စတင္ကာ အတြင္းက်ေသာ အာ႐ုံခံကိရိယာမ်ားအားပါ အသက္သြင္းထားသည္။ သို႔တိုင္ ထိုအနံ႕မွာ အဆိပ္ရွိမရွိ သူမက မေျပာနိုင္ေပ။ သူမ၏ သတိမွာလည္း သိခ်င္စိတ္မ်ားႏွင့္အတူ နိုးၾကားလာသည္။ သူမက စိုးရိမ္ေနျခင္းမွာ ၎မွာ သူမ၏ အဆိပ္ေျဖစနစ္မွ အာ႐ုံခံနိုင္ျခင္း မရွိမွာကိုပင္။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ သူတို႔က အဆိပ္ေငြ႕မ်ား အလြန္အကြၽံ ရႉရွိုက္မိကာ အဆိပ္သင့္နိုင္သည္။
"ေလက အဆိပ္ရွိလား။" အေဒၚ႐ူမွာ စိုးရိမ္ေနသည္။
"မင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ဒီမွာေနခဲ့ ငါသြားၾကည့္လိုက္မယ္။" Long Feiye မွာ အလြန္ျပတ္သားလွေသာ္လည္း အေဒၚ႐ူမွာ သူ႕အား အေလးအနက္ အမူအရာျဖင့္ ဆြဲထားသည္။
"ယဲ့အာ မင္းရဲ႕ အသက္က ဘယ္သူမဆိုထက္ အေရးႀကီးတယ္။ မင္းသြားလို႔မရဘူး။"
အမွန္ပင္ သူမ၏ စကားမ်ားမွာ အဓိပၸါယ္မရွိျခင္းေတာ့ မဟုတ္ေပ။ Long Feiye ၏ အသက္မွာ အမွန္တကယ္ပင္ တိမ္တိုက္ကုန္းေျမေပၚ၌ တန္းညွိနိုင္သူ မရွိေပ။ သို႔တိုင္ ထိုစကားမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ တစ္စုံတစ္ရာမွာ မူမမွန္ေၾကာင္း Han Yunxi မွာ ခံစားရလိုက္ဆဲျဖစ္သည္။ သူမက ပေဟဌိျဖစ္ေနစဥ္ အေဒၚ႐ူမွာ ႐ုတ္တရက္ ေအာ္လိုက္သည္။ " Han Yunxi မင္းသြား ျမန္ျမန္.."
