အခန္း(၃၁၉)
ကမာၻႀကီးက မင္းထင္ထားတာထက္ က်ယ္ျပန့္တယ္။
ညဥ့္နက္ခ်ိန္မွာ အလြန္တိတ္ဆိတ္ကာ ခ်င္ဝမ္အိမ္ေတာ္ ေခါက္ရမ္းၿခံဝန္းမွာ ပို၍ပင္ တိတ္ဆိတ္လွသည္။ အေဝးမွ ၾကည့္လွ်င္ ဆိတ္ၿငိမ္တိမ္တိုက္ေဆာင္၌ မီးလင္းေနကာ ျပတင္းေပါက္တစ္ခုတြင္ ရပ္ေနသည့္ Han Yunxi အား ျမင္ေနရသည္။ Long Feiye မွာ ပန္းဥယ်ာဥ္ထဲရွိ ေလွ်ာက္လမ္းတြင္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ရပ္ေနၿပီး ၾကည့္ေနသည္။ သူက အနည္းငယ္တုံ႕ဆိုင္းေနဟန္ ရွိေသာ္လည္း သူမ၏ အေဆာင္သို႔ သြားေရာက္ျခင္းျဖင့္ အဆုံးသတ္သြားေလသည္။ Han Yunxi မွာ သူက ၿခံဝန္းထဲသို႔ ဝင္မလာခင္ကပင္ သတိျပဳမိထားသည္။ သူမက ေလွကားမွ အလ်င္စလို ဆင္းလာၿပီး သူ႕ထံသို႔ အၿပဳံးျဖင့္ ေျပးသြားလိုက္သည္။
“ရွင္ျပန္လာၿပီ။"
သူက ထြက္သြားကတည္းက သူမက ေစာင့္ေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူမက စိတ္ကူးလိပ္ျပာအိပ္မက္အား ထပ္မံေလ့လာရန္ စိတ္ကူးထားေသာ္လည္း သူမႏွလုံးသားမွာ တုန္ရင္ေနၿပီး အထူးသျဖင့္ Zhao မားမားမွ Tang Zijin မွ ေရာက္လာသည္ဟု ေျပာခ်ိန္တြင္ပင္။ Tang Zijin မွာ Long Feiye ၏ ဦးေလးျဖစ္ကာ ထန္မ်ိဳးႏြယ္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည္။ သူက အေဒၚ႐ူႏွင့္ တဖက္တည္း ရပ္တည္ေလာက္သည္။ အမွန္ဆိုရလွ်င္ ထိုအမ်ိဳးသမီးမွာ အဘယ္ေၾကာင့္ သူမအား အလြန္ရန္လို ေနမွန္း Han Yunxi မွာ နားမလည္နိုင္ေပ။ Han Yunxi မွာ ယခင္က Tang Zijin အား မေတြ႕ခဲ့ဖူးေသာ္လည္း သားျဖစ္သူအား အတင္းအက်ပ္ ထိမ္းျမားေပးရန္ ႀကိဳးပမ္းေနေသာ အခ်က္ကပင္ သူ႕အား ႀကီးျမတ္ေသာ လူတစ္ေယာက္မဟုတ္နိုင္ေၾကာင္း သူမအား စဥ္းစားမိေစသည္။ Long Feiye မွာ ထိုျပတင္းေပါက္တြင္ Han Yunxi မွာ တစ္ခ်ိန္လုံးေစာင့္ေနေၾကာင္းေတာ့ မသိခဲ့ေပ။
လက္ရွိတြင္ သူမက ေပ်ာ္႐ႊင္မႈမ်ား ျပည့္ေနေသာ္လည္း သူက တည္ၿငိမ္ေနဆဲပင္။ သူက ေခါင္းငုံ႕လာကာ စာၾကည့္ခန္းထဲသို႔ ဝင္သြားသည္။ သူက အၿမဲတေစ ေအးစက္ကာ တည္ၿငိမ္ေနတတ္ေသာ္လည္း Han Yunxi မွာ သူက စိတ္အေျခအေန ဆိုး႐ြားေနေၾကာင္း ခံစားမိေနသည္။
သူမက အထဲသို႔ လိုက္ဝင္ကာ ေမးလိုက္သည္။ “ထန္မ်ိဳးႏြယ္… တစ္ခုခု ျဖစ္လို႔လား။”
