အခန္း(၂၈၄)
မဆုံးျဖတ္နိုင္ခင္။
အေသအခ်ာပင္ Long Feiye မွာ သံသယရွိေနသည္။
သူက Han Yunxi ၏ ပြင့္လင္းေသာ အျပဳအမူႏွင့္ ေပါ့ပါးေသာ ေလသံအား ၾကားရလွ်င္ သံသယဝင္႐ုံတင္မက ယခင္ထက္ပို၍ ရႈပ္ေထြးလာသည္။ ၎မွာ ထိုအမ်ိဳးသားမွာ ပထမဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ စိတ္တြင္ ေလးလံေနျခင္းအား Han Yunxi မွ ျမင္ရျခင္း ျဖစ္သည္။ Han Yunxi မွာ က်ဆင္းသြားသည့္ မင္းဆက္တစ္ဆက္အား ျပန္လည္အသက္သြင္းရန္ စိတ္မဝင္စားသကဲ့သို႔ ရည္႐ြယ္ခ်က္လည္း မရွိေပ။ ထို႔အျပင္ Long Feiye မွာ Tianning ၏ ဧကရာဇ္ပင္ မဟုတ္ေသးေခ်။ အကယ္၍ သူမက အမွန္တကယ္ပင္ အေနာက္ခ်င္၏ က်န္ရစ္သူျဖစ္လွ်င္လည္း သူ႕အတြက္ မည္သည့္ၿခိမ္းေျခာက္မႈမွ မျဖစ္နိုင္ေပ။ သူမက အင္အား အရင္းအျမစ္ပင္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လာနိုင္သည္။
Long Feiye မွာ ထိုကဲ့သို႔ ကိစၥမ်ားအား စိတ္ဝင္စားလိမ့္မည္ဟု သူမက ထင္မွတ္လိုက္ေသာ္လည္း သူက ေျပာလာသည္မွာ “သူက တကယ္ပဲ အဆိပ္သားရဲကို ရည္႐ြယ္ေနတာလည္း ျဖစ္နိုင္တယ္။"
“ကြၽန္မက အဲ့ဒီလို မထင္မိဘူး။" Han Yunxi မွာ အေလးအနက္ တုံ႕ျပန္လိုက္သည္။
သို႔တိုင္ Long Feiye မွာ ထိုေခါင္းစဥ္အား ဆက္လက္ ေျပာလိုျခင္း ရွိဟန္မတူေပ။ ထိုအစား သူက အျခားကိစၥမ်ားသို႔ ေျပာင္းလဲလိုက္သည္။ “မင္းဒီကို ဘာလာလုပ္တာလဲ။"
သူမက အေသးေလးအား အစာေကြၽးရန္ ဤေနရာသို႔ လာေရာက္ခဲ့ေသာ္လည္း စိတ္ကူးလိပ္ျပာအိပ္မက္အတြက္လည္း ပါဝင္ေနသည္။ “ကြၽန္မ အပင္တစ္ခ်ိဳ႕ကို ရွာဖို႔။" Han Yunxi မွာ ေျဖလိုက္သည္။
“မင္း ရွာေတြ႕ၿပီလား။" Long Feiye မွ ေမးျမန္းလိုက္သည္။
“အင္း.” Han Yunxi မွာ ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္သည္။ သူတို႔၏ အျငင္းပြားမႈမွာ မူလတည္းက မရွိခဲ့သလိုပင္။ ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ သဘာဝက်စြာပင္ စကားစျမည္ ေျပာေနၿပီးေနာက္ သတိမမူမိပဲ တိတ္ဆိတ္သြားၾကျပန္သည္။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၿပီးေနာက္ Han Yunxi မွာ အရင္စကားေျပာလိုက္သည္။ “အေဒၚ႐ူက..”
ဖုံးကြယ္ထားမည့္အစား Long Feiye မွာ တုံ႕ျပန္လာသည္။ “အေမ့ရဲ႕ ညီမ။"
