အခန္း(၃၉၄)
သူကပဲ အနိုင္က်င့္လို႔ရမယ္။
Mu Linger မွာ ပြင့္လင္းကာ စိတ္ဓါတ္ျပင္းထန္ေသာ မိန္းကေလးျဖစ္ေသာ္လည္း Gu Qishao ၏ ေရွ႕တြင္ အၿမဲတေစ အငိုသန္ေလး ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သို႔တိုင္ သူမက လူမ်ားအား မ်က္ရည္ခံထိုးတတ္ကာ ဒုကၡေပးတတ္ေသာ မိန္းကေလးငယ္ေလးတစ္ေယာက္မဟုတ္ေပ။ သူမက ၿပီးဆုံးသြားသည္ႏွင့္ အလြယ္တကူ ၿပဳံးျပနိုင္သူ ျဖစ္သည္။ သူမက လ်င္ျမန္စြာျဖင့္ Gu Qishao ၏ လက္ေမာင္းအား ဆြဲကာ သူက ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထြက္ေျပးသြားမည္အား ထိတ္လန့္ေနဟန္တူသည္။ “ခ်ီကိုကို ရွင္က ကြၽန္မကို လာရွာမယ္ဆိုတာ သိသားပဲ။”
Gu Qishao မွာ သူမက စို႐ြဲေနသည္အား သေဘာမက်ေပ။ သူက သူမအား ေဘးသို႔ တြန္းခ်င္ေနေသာ္လည္း Mu Linger မွာ တင္းက်ပ္စြာ ဆုတ္ကိုင္ထားသည္။ ထိုအစား သူက သူမအား စူးစိုက္ၾကည့္လိုက္လွ်င္ သူမက ရန္စဟန္ျဖင့္ မ်က္ခုံးပင့္ျပကာ လႊတ္ေပးရန္ ဆႏၵမရွိေခ်။
“ဟီးဟီးဟီး တကယ္လို႔ ငါက အဲ့ဒီပစၥည္းႏွစ္ခုကို ကိုယ္တိုင္ ရွာလို႔ မေတြ႕ရင္ က်ိန္းေသ မင္းကို လာရွာမွာေပါ့။” Gu Qishao မွာ ေအးစက္စြာ ၿပဳံးလိုက္သည္။
Mu Linger မွာ ထိုစကားမ်ားေၾကာင့္ နာက်ည္းစြာ လႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ ခ်ီကိုကိုက ေဆးပစၥည္းေတြကို လာရွာတာ.. ငါ့ကို မဟုတ္ဘူး။ သူမက ၎အား ေကာင္းမြန္စြာ သိထားသည္။ သူမက ေထာင္လႊားကာ မသိနားမလည္ဟန္ ျပဳမူတတ္ေသာ္လည္း သူ႕အား မည္သူမဆိုထက္ပို၍ ရွင္းလင္းစြာ ထြင္းေဖာက္ျမင္နိုင္သူ ျဖစ္သည္။ သူမက သူ႕အား သိလာသည့္တစ္ေလွ်ာက္ သူက အေၾကာင္းအရင္း တစ္စုံတစ္ရာ မရွိပဲ သူမအား ရွာေဖြလာျခင္း မရွိခဲ့ေခ်။
“တကယ္လို႔ ကြၽန္မက အဲ့ဒီပစၥည္းႏွစ္မ်ိဳး ရွာမေတြ႕ရင္ ကြၽန္မကို ခြင့္မလႊတ္ေတာ့ဘူးလား။” Mu Linger မွာ အေလးအနက္ထား ေမးလိုက္သည္။ အကယ္၍ သူက ေတာင္းဆိုသည့္ ပစၥည္းႏွစ္ခုအား သူမက ေျခရာခံနိုင္လွ်င္ ေကာင္းကင္တြင္းနက္မွ အျဖစ္အပ်က္အတြက္ သူမအား ခြင့္လႊတ္ေပးမည္ဟု ခ်ီကိုကိုမွ ေျပာခဲ့သည္။
Mu Linger မွာ ခ်ိဳသာေနစဥ္ သို႔မဟုတ္ ႏွာေခါင္းရႈံ႕ကာ မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနခ်ိန္တြင္ Gu Qishao မွာ လက္ခံနိုင္ေသာ္လည္း သူမက အေလးအနက္ ျဖစ္လာခ်ိန္တြင္ ကူကယ္ရာမဲ့သြားေတာ့သည္။ “လာ…လာ.. အရင္မိုးခိုရေအာင္ပါ။ ငါက မင္းရဲ႕ ေဆြးေႏြးစရာတစ္ခုရွိေနတယ္။"
