အခန္း(၃၄၆)
ရွင္မေပ်ာ္လို႔ ကြၽန္မက ေပ်ာ္တယ္။
သူမက လိုက္လာဖို႔ မလိုဘူးလို႔ သူက ေျပာလိုက္တယ္။
Han Yunxi မွာ အေဝးတြင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေသာ Long Feiye ၏ ေက်ာျပင္အား ၾကည့္ရင္း ႐ုတ္တရက္ သူမက စြန့္ပစ္ခံလိုက္ရသကဲ့သို႔ ခံစားလိုက္ရသည္။ သူမ ႏွလုံးသားတြင္ ေတာင့္တင္းကာ မသက္မသာ ျဖစ္သြားေတာ့သည္။ ဧည့္ေဆာင္တြင္ Long Feiye မွာ သူမအား ေမးခြန္းမ်ား မဆုံးနိုင္ေအာင္ ေမးျမန္းေနခဲ့သည္။ အေသအခ်ာပင္ သူက သူမလုပ္ေဆာင္ေနသည္အား သေဘာမက်ျဖစ္ကာ စိတ္ဆိုးေနမွန္းလည္း သူမက သိေနသည္။ အကယ္၍ ယခုအခ်ိန္တြင္ သူမက သူ၏ ေနာက္သို႔ လိုက္မသြားလွ်င္ ရလဒ္မွာ ဆိုး႐ြားသြားနိုင္ေသာ္လည္း သူမက မလႈပ္ရွားမိေပ။
တစ္ဖက္တြင္ Gu Beiyue ၏ အသက္ျဖစ္ေနကာ တစ္ဖက္တြင္ Long Feiye ၏ ခံစားခ်က္မ်ား ျဖစ္ေနသည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ အသက္တစ္ေခ်ာင္းမွာ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ားထက္ ပို၍ အေရးပါသည္။ သူမက စိတ္ခံစားခ်က္မ်ားေၾကာင့္ Gu Beiyue ၏ အေျခအေနအား လ်စ္လ်ဴမရႈနိုင္ေပ။ ယခုတြင္ Long Feiye ၏ ပုံရိပ္မွာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း Han Yunxi မွာ သူ႕အား ၾကည့္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။ သူမက ထိုကဲ့သို႔ ေ႐ြးခ်ယ္မႈအား ျပဳလုပ္ၿပီးေနာက္ အဆိုး႐ြားဆုံး ခံစားေနရသည္အား မည္သူမွ မသိနိုင္ေပ။ Zhao မားမားမွာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ မွင္သက္ေနၿပီးမွ ႐ုတ္တရက္ Han Yunxi ၏ ဝတ္႐ုံစအား ဆြဲထားရင္း သတိရသြားသည္။
"ေလးစားရတဲ့ဝမ္ေဖး.. အရွင့္သားက မေပ်ာ္ဘူး။ အရွင့္သားက တကယ္ပဲ အရမ္းကို မေပ်ာ္မ႐ႊင္ျဖစ္ေနတယ္။"
ေနာက္ဆုံးတြင္ Han Yunxi မွ ယခင္က ေျပာထားသည္အား Zhaoမားမားမွာ သတိရသြားသည္။ ဒါက ေလးစားရတဲ့ဝမ္ေဖးရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္မဟုတ္ဘူးလား။ သူတို႔က Gu Beiyue မွ အျပည့္အဝ သက္သာလာသည္အထိ ေနခြင့္ေပးမည္ဟုပင္ သူမက ေျပာခဲ့သည္။ အကယ္၍ အရွင့္သားမွာ မေပ်ာ္မ႐ႊင္ျဖစ္ေနလွ်င္ ေလးစားရတဲ့ဝမ္ေဖးမွာ အေပ်ာ္ဆုံးသူ ျဖစ္ေနသင့္သည္။ Zhaoမားမားမွာ စိုးရိမ္ေနမႈမွသည္ အံ့ၾသဝမ္းသာမႈသို႔ ေျပာင္းလဲသြားေတာ့သည္။ "ေလးစားရတဲ့ဝမ္ေဖး အရွင့္သားက တကယ္ပဲ မေပ်ာ္မ႐ႊင္ျဖစ္ေနတယ္။"
